Bir aile şirketinde babanız, anneniz, kardeşleriniz ve/ya diğer aile bireyleri ile mi çalışıyorsunuz?  Aile içinde gerginlik yaratan ilişkiler işe mi yansıyor? Bu nedenle işin zarar gördüğünü mü düşünüyorsunuz? Tetiklenip tepkisel mi davranıyorsunuz veya çaresizlik yaşayıp geri mi çekiliyorsunuz?

​

Aile sistemi içindeki rolümüz biz büyürken ebeveynler ve diğer aile büyükleri ile ilişkilerimize dayalı olarak şekil alır. Küçük yaşlarda yetişkin bilincimiz daha gelişmediğinden, çocuk aklı ile aile içinde kendimize uygun bir duruş buluruz. Bu bilinç dışı bir süreçtir. Aile şirketlerinin iş ortamı aile sisteminin bir yansıması olduğundan, geçmişte çocuk aklımızın oluşturduğu davranış kalıpları, otomatik olarak çalışma hayatımızda karşımıza çıkar. Bu davranışlarımız genellikle tepkiseldir. Aile şirketinde etkin olabilmek için kendi kişisel gücümüzü ortaya koymanın yanı sıra  hem yaşıtlarımızı hem de diğer kuşakları iş birliği yapmak üzere yönetebilmemiz gerekir.

​

Çocuklukta, savunma mekanizmasının bir parçası olarak, çoğunlukla acıdan kaçınmak için geliştirilen tepkisel davranışlara dayalı stratejiler, bireyin Özgün Varoluş sergilemesini engeller. Birey gelişim sürecinde oluşan bu yaralara sahip çıktığında, hem bedensel hem de psikolojik olarak güçlenir. İçsel gücünü günlük hayatında deneyimlemeye başlar. Bu sayede daha önce aile bireyleri karşısında çaresiz hissederken, bu dönüşüm sonrasında  kendi yetişkin duruşunu güçlendirmiş olur. Aile sistemindeki kurulu hiyerarşinin ötesinde, otorite sahibi figürlerle eşit düzeyde bir iletişim kurarak, işbirliğine doğru adım atabilir. Verdiği kararlar rasyonel temellere oturur. Aile bireyleri nezdinde bir lider olarak algılanır.